مزاج فصل زمستان
اقدامات پیشگیرانه در فصل زمستان
مزاج فصل زمستان : هر فصل از سال دارای ویژگیهایی است که با آگاهی از خصوصیات آن‌ها، می‌توان از فرصت‌های آن حداکثر استفاده را کرد.
همچنین می‌توان با شناخت تهدیدها و انجام اقدامات مناسب پیشگیرانه و رعایت توصیه‌های بهداشتی از بیماری‌ها و مشکلات احتمالی آن فصل ایمن باشیم. حال می‌خواهیم با فرا رسیدن زمستان توجه شما را به نکاتی جلب کنیم برای سلامت‌تان میتواند بسیار مفید باشد.
در فصول پاییز و زمستان، هوا سردتر و روزها کوتاه‌تر میشوند. مدت زمان تابش خورشید کمتر از دیگر فصول است. احساس افسردگی و دلگیری در این فصل افزایش می‌یابد و افراد افسرده بیش از سایر فصول سال دچار عود علائم افسردگی میشوند.
طبیعت پاییز، سودازاست و خلط سودا در پاییز و خلط بلغم در زمستان بیش از سایر اخلاط می‌توانند بسته به شرایط افراد در آن‌ها غلبه پیدا کنند.
در زمستان توصیه می‌کنیم این موارد را انجام دهید:
گرم نگه داشتن سر به شکل گذاشتن کلاه و بستن سر، مخصوصا موقع خواب.
پوشیدن لباس پوشیده ولو که احساس سردی نکنید، چرا که باد پاییزی بر خلاف باد بهاری مضر است و باید بدن را از آن دور کرد.
انجام حجامت عام به عنوان اقدامی پیشگیرانه در نیمه دوم ماه‌های قمری در فصل پاییز. (اصولا در محدوده زمانی روزهای هفدهم هر ماه قمری تا بیست و هفتم هر ماه، انجام حجامت بهتر است)
اجتناب از خوردن غذاهای با طبع سرد، خصوصا در وعده شام.
دوری از خوردن خوراکی‌هایی با طبع سرد، در مهمانی‌های شبانه و شب‌نشینی‌ها و استفاده از خشکبار گرم به جای هرگونه پذیرایی و تنقلات.
امتناع از خوردن هندوانه که دارای طبع سرد و تر است و مخصوص این فصول نیست. (نارنگی، پرتقال و انار را می‌توانید در صورتیکه که شیرین هستند میل کنید)
خوردن انواع آش‌های سنتی مناسب فصل سرما.
استفاده گهگاه از چای‌های افتیمون و اسطوخودوس.
خوردن زعفران همراه برنج (هنگامی که در وعده غذایی برنج نیز باشد)
استفاده بیشتر از نور خورشید در ساعات محدودی که امکان استفاده از نور خورشید است.
ضمنا توجه به این نکته بسیار حائز اهمیت است که ما واژه‌ای به عنوان دم نوش نداریم و متاسفانه این نام یک نام وارداتی است تا واژه چای را منحصر به چای سیاه مضر گرداند.
واژه چای یک واژه ایرانی است و مربوط به بسیاری از گیاهان است، مانند چای به لیمو، چای بابونه، چای گل گاو زبان و…
فصل زمستان یکی از فصول چهارگانه ویژگیهایی دارد که بر حالت تن آدمی اثر میگذارد.
اواخر هر فصلی با اوایل فصل بعدی در تاثیر بر حالات بدن و در نوع بیمارهای فصلی مشترک است.
مزاج فصل زمستان
زمستان هم سرد است و هم مرطوب و علل آن نیز عکس عللی است که موجب گرمی و خشکی تابستان هستند
زمستان هضم را تقویت میکند زیرا اولا سرما، گرمای گوهر غریزی مزاج را محصور میسازد و گوهر گرمی غریزی تقویت میشود و تحلیل نمیرود.
ثانیا در زمستان میوه کم است و مردم غذاهای سبک میخورند و بعد از سیر شدن کمتر حرکت میکنند و به وسایل گرم کننده پناه میبرند.
زمستان بیشتر از هر فصلی مراره سودا را از بین میبرد و این امر مربوط به سرما و کوتاهی روز و درازی شب های این فصل است.
زمستان بیشتر از هر فصلی هوا را در خود حبس میکند و به قطع کننده و لطافت دهنده نیازمند است.
بیماری های زمستان
اکثر بیماری های زمستانی، بلغمی هستند. در زمستان بلغم بحدی افزایش میابد که حتی در “قی کردن” نیز وجود دارد. در این فصل رنگ ورم ها اکثر به سفیدی میزند و بیماریهای زکام زیاد است.
زکام با دگرگون شدن هوای پاییزی شروع میشود و بعد از آن ذات الجنب، ذات الریه، گرفتگی صدا، گلو درد، پهلو درد، پشت درد، بیماری عصبی و سر درد مزمن پدید می‌آیند و ممکن است به سکته و صرع هم بکشد.
همه این بیماری ها از محبوس شدن و افزایش مواد بلغمی پیدا میشوند. پیران و پیرسانان از زمستان رنج میبرند و میانسالان، از زمسان بهره‌ورند. در زمستان رسوب ادرار بیشتر از موقع تابستان است و مقدار ادرار نیز در این فصل بیشتر از تابستان میباشد.
منبع:
قانون جلد اول
